Այս հարցազրույցը ներկայացնում է Վանո Սիրադեղյանի անձնական կյանքը, մանկությունը, երազանքները և մտորումները նրա գրական գործունեության մասին: Այն շոշափում է կյանքի տարբեր ասպեկտներ՝ ընթերցողներին տալով ավելի մարդկային տեսակետ այս գործչի վերաբերյալ:
Մանկության հիշողությունների պատմումը, հատկապես ՊԱՏ-ի տեսուչ դառնալու ցանկությունը, ավելացնում է հումորի ու անմեղության երանգ: Հարցազրույցը խորանում է նրա երազանքների, ափսոսանքների և որոշ անձնական նպատակների չկատարման մասին, օրինակ՝ տուն կառուցելու և ընտանիքի համար ավելի շատ ժամանակ ունենալու մասին:
15 տարեկանում սիրահարվելու և սիրած աղջկան պաշտպանելու համար ոտնձգությունների դեմ կանգնելու մասին քննարկումները նրա բնավորությանը անձնական և էմոցիոնալ հարթություն են հաղորդում: Դա խոցելիության և խիզախության պահ է, որը հակադրվում է նրա կյանքի ավելի հասարակական և քաղաքական կողմերին:
Գրական գործունեության բաժինը լույս է սփռում նրա գրելու և ճանաչվելու մարտահրավերների վրա՝ մասնավորապես նշելով սերունդների բացը և գրական ըմբռնման տարբերությունները: Հարցազրույցը նաև պատկերացումներ է տալիս քաղաքական մթնոլորտի և նրա գրական գործունեության վրա ունեցած ազդեցության մասին: